روزی خواهد آمد
که جایی در مرز بین دو لحظه
پی به عمق فاصلهها ببریم
کشف کنیم
نخ نما هستند رابطهها
دوست داشتنها چه ناگهانی
و عشق ها چه اتفاقی
به یاد داشته باشیم
آن روز
چشمها را ببندیم
محکم تر از همیشه
ببریم نافِ دنیا را
و تنهایی را به تنهایی جشن بگیریم
جاودانه باد روزهایِ آرام ما
نیکی فیروزکوهی
شاید … هزار سال بعد
باستان شناس کنجکاوی از عاشقانه های دستانت
رمز گشایی کند …!